Deniz Gibidir Gökyüzü

Canım yanıyor,öylesine yanıyor ki,içim içime sığmıyor, acımı dindirmek için bağıra bağıra ağlamak istiyorum,ama bunu zayıflık kabul ediyorum.

hırsımı ve acımı boşaltmak için bir bahane arıyorum fitili ateşlenmiş barut fıcısıyım adeta.

orta okul öğrencisiyim,bu gün arkadaşlarımla,

ilk kez “okulu astık”.

ve ilk kez “ana avrat küfrettik” .

..

ve ilk kez;

“bu kavga burada bitmez” yemini ettik.

Ve …

burada bitmedi hıncımız..!

ey ..!.

Küresel emperyalizmin yerli ve milli(!) işbirlikçileri,

6 Mayıs 1972 tarihinde içimizdeki kahramanları öldürdüğünüzü sandınız ama içimizde Dünya durdukça yanacak bir ateş yaktınız,

O ateş ki ,gücünü ezilen Dünya halklarından alıyor.

O ateş ki, enerjisini yirmili yaşlarda tanklarınızla, uçaksavar mermileriniz ile köy samanlıkların da kıstırıp kahpece kurşunladığınız, devrimci yoldaşlarımızdan, çocuk yüreğimizin kahramanlarından alıyor.

O ateş, gücünü darağacında ölümsüzleştirdiğiniz üç yiğit DEVRİMCİ den alıyor.

“Bu burada bitmez” demiştik,bitmedi…

ilk kez okulu asmıştık o gün.

ilk kez “ana avrat küfretmiştik”.

ve ilk kez,

” “bu kavga burada bitmez” yemini etmiştik,

Aradan 50 yıl geçti, ne kahramanlarımızı öldüren senatörler kaldı akıllarda, ne cellatların adı, ne apoletleri sırmalı genarellerin, ne de anlı şanlı savcıların, yargıçların.

6 mayıs 1972 cumartesi gününden sonra her doğan 10 çocuktan 7,sinin adı Deniz’dir, Mahir’dir,Ulaş’tır.

**************

**************

içimizdeki kahramanların kahpece öldürüldüğü günün yıldönümü.

içimizde yaşattığımız ,

yiğit,yurtsever yoldaşlarımız ,

sizleri unutmadık .

,unutmayacağız, unutturmayacağız.

yıldızlar yoldaşınız olsun.

.